Iedere christen is betrokken bij de geestelijke strijd om Jeruzalem

De geestelijke strijd rondom Jeruzalem is een wereldwijde strijd

Dat de strijd om Jeruzalem en Israël een geestelijk strijd is, is voor veel christenen een bekend verhaal.

Natuurlijk zien de meeste christenen wel dat er hier in Jeruzalem en in Israël een geestelijke strijd gaande is en dat de huidige oorlog niet zomaar een gewone oorlog is, maar dat er een geestelijke, demonische basis onder zit.

Heel erg voor Israël en Jeruzalem, maar voor de meeste christenen ver van hun bed en leefwereld.

 

Maar weinig christenen beseffen dat ze zelf ook deelnemen aan deze geestelijke strijd om Jeruzalem. Velen zijn hiervoor dan ook niet goed op hun hoede en worden verleid en misleid in deze strijd, zonder dat ze het zelf doorhebben. Zo werkt Satan; als je niet oppast, dan ben je al van de juiste weg afgegleden, voordat je er ook maar iets van hebt gemerkt. Niet alleen op dit gebied, maar op heel veel andere gebieden gaat dat ook zo...

 

Wat voor strijd is er dan wereldwijd gaande?

Er zijn weinig andere thema’s die de mensen wereldwijd zo raken als het Israëlisch-Palestijnse conflict. Over de hele wereld hebben mensen de neiging om hier een kant in te kiezen en een duidelijk standpunt in te nemen. Juist ook binnen christelijke gezinnen, christelijke kerken en christelijke organisaties is dit een belangrijk, beladen, bevlogen of gevoelig onderwerp. Wereldwijd scheuren er relaties kapot door de verschillende meningen met betrekking tot Israël en de Palestijnen. Gezinnen splijten, kerken scheuren, mensen gaan elkaar ontlopen en dit thema zorgt wereldwijd voor het verbreken van de eenheid onder christenen, voor tweedracht, wantrouwen, hardheid en zelfs haat en nijd onder christenen.

 

Wat leerde Jezus ons?

Jezus heeft ons geleerd om te leven uit liefde voor IEDEREEN. Om het goede te zoeken voor iedereen en andere mensen zo te behandelen zoals je zelf behandelt zou willen worden. (Matt 7:12, Matt 22: 37-39)

 

Hij leerde ons om geen kwaad met kwaad te vergelden (Matt 5: 39), om onze vijanden lief te hebben en te bidden voor de mensen die ons vervolgen (Matt 5: 44-45). Om niet te oordelen over andere mensen (Matt 7: 1-2): God zal oordelen, wij moeten liefhebben en het verder aan Hem overlaten. Hij leerde ons om Hem te volgen, zodat we gaan leven zoals Hij leefde en dat we Zijn kruis op moeten nemen en achter Hem aan moeten gaan. (Matt 10: 38/ Matt 11: 28-30, Matt 16:24).

 

Hij leerde ons ook dat we niet alleen 'geen kwaad met kwaad mogen vergelden', maar ook dat 'wie een ander met een zwaard dood, zelf ook door het zwaard gedood zal worden'. (Matt 26: 52, Openbaring 13:10). Jezus is tegen geweld en tegen menselijke wapens. De strijd die we moeten strijden is een geestelijke strijd, waarvoor we geestelijke wapens moeten gebruiken en geen menselijke wapens. God stelt deze geestelijke wapens ruimschoots en gratis aan ons ter beschikking (lees hier meer over de geestelijke wapenrusting).

 

Daarnaast leerde Hij ons (en dit wordt in de hele Bijbel vaak genoemd) dat we moeten zorgen voor de weduwen en de wezen en voor de mensen die honger hebben, dorst hebben, vreemdelingen zijn, naakt zijn, ziek zijn of gevangen zitten. (Matt 25: 35-40): kortom alle mensen in grote nood die basiszorg nodig hebben.

 

Verder staan er vele teksten in de Bijbel die ons erop wijzen dat we ons moeten laten leiden door alles wat goed, zuiver, rechtvaardig, eervol en liefdevol is, dat we niet moeten haten, dat we de waarheid moeten zoeken en ons moeten afkeren van onrecht (Het verschil tussen goed en kwaad herkennen). En dat er voor iedere zonde vergeving mogelijk is: dat Jezus juist kwam om alle zondaren (ook de grootste zondaren) te redden, dus Hij kwam ook voor de terroristen, de onderdrukkers, de valse leraren etc.

 

Zolang mensen nog leven is er hoop voor hen! Wij hoeven niet over zondaren te oordelen, maar we hebben wel de opdracht om hen lief te hebben en het evangelie aan hen te verkondigen, zodat ze zich kunnen bekeren.

 

De wereldwijde geestelijke strijd om Jeruzalem onder christenen

Er is een grote ‘geestelijke strijd’ bezig, waarbij christenen worden verleid om één kant te kiezen (voor Israël of voor de Palestijnen) en om de andere kant te haten.

 

Dit is een supergevoelig thema en dus erg ingewikkeld om in de juiste woorden te beschrijven. Mensen hebben er al snel een mening over, willen er niets van weten of voelen zich aangevallen, waardoor ieder woord hierover juist weer nieuwe tweedracht, verharding en onenigheid kan oproepen. Ik probeer in mijn eigen woorden (in gebed) hier te beschrijven wat er speelt, om jullie te waarschuwen dat we als christenen op dit onderwerp erg kwetsbaar zijn en dat we allemaal persoonlijk deze geestelijke strijd onder ogen moeten zien en hierbij Gods leiding, bescherming en inzichten nodig hebben. Ga dus in gebed naar God toe en vraag Hem, open, eerlijk en kwetsbaar, om je ogen en hart te openen voor deze strijd, om je te helpen hier goed mee om te gaan en om de tweedracht die hierdoor ontstaat onder christenen te verbreken.

Hoe kijkt God hier tegenaan?

We kunnen niet in Gods hoofd kijken en Zijn gedachten lezen, maar we weten veel van Hem door wat er in de Bijbel geschreven staat.

 

God houdt van Israël én van de Palestijnen. Jezus heeft met Zijn bloed betaald voor iedereen die Hem wil volgen: voor Israël, voor de Palestijnen, voor ons en voor de rest van de wereld.

Israël is dan wel uitgekozen door God als Zijn volk, maar dat wil niet zeggen dat God hen in alles de hand boven het hoofd houdt. Hij wil net zo goed dat ze Hem helemaal volgen en dienen, als dat Hij dat van de christenen verwacht. Hij heeft Israël juist door de eeuwen heen extra hard gestraft (o.a. 2x verwoesting van Jeruzalem en ballingschap/ verstrooiing), omdat Hij wilde dat ze zich ook echt als Zijn volk zouden gedragen. Israël komt bij God niet weg met een zondig leven en een zondig beleid, maar Hij zal zelf wel bedenken hoe Hij dat gaat oplossen, dat hoeven wij niet te doen.

 

Op dit moment dient het grootste gedeelte van de Joden God nog niet zoals Hij dat zou willen, omdat ze Zijn reddingsplan hebben verworpen. Er zijn overigens veel meer Palestijnse christenen in ‘het Heilige land’ (ongeveer 200.000), dan dat er Joodse christenen zijn (Messiasbelijdende Joden, ongeveer 15.000 - 20.000).

 

Hoe kijkt God tegen Hamas aan, wat deze oorlog betreft?

Hamas is een terroristische organisatie, die Israël zou willen uitroeien. Dat is zeker niet Gods wil, maar wel die van Satan. De meeste (of alle?) Hamasleiders zullen niet beseffen dat ze op deze manier voor Satan aan het werk zijn geweest, ze leefden vooral uit de Jihad-idealen van de Islam en hebben op die manier waarschijnlijk het idee dat ze heel goed bezig zijn geweest. De meeste Palestijnen staan niet achter Hamas of achter andere betrokken terroristische groepen (Hezbollah, Palestijnse Islamitische Jihad etc), ze hebben er juist onder te lijden, omdat Hamas de Gazastrook erg slecht heeft bestuurd en de bevolking daardoor al jaren in armoede, gebrek en angst leeft.

Maar de mensen in Gaza lijden ook al jaren onder Israël, die ervoor heeft gezorgd dat ze zeer beperkt werden in hun bewegingsvrijheid en ontwikkelingsmogelijkheden door grote muren om hen heen te zetten, waarbij Israël alle grenzen streng bewaakt. Deze slechte ervaringen geven ouders door aan hun kinderen. Dat is overigens altijd en overal zo, als kind word je gevormd door je opvoeding en door de ideeën van je ouders en leerkrachten; die kunnen goed of slecht zijn. Ongetwijfeld kregen veel kinderen thuis en op school te horen dat Israël een grote vijand is en dat Israël onterecht hun land heeft ingenomen en hen is gaan onderdrukken. Dat helpt niet om angst en haat tegen te gaan, zeker als men toch al zo beperkt is. Wat dat betreft is het wel begrijpelijk dat er steeds meer haat tegen Israël is ontstaan in Gaza, al is het natuurlijk niet goed te praten. Dat wil nog steeds niet zeggen dat alle mensen in Gaza (en alle andere Palestijnen) Israël haten en hen zouden willen vernietigen, maar de haat en het wantrouwen tegen Israël onder Palestijnen is wel toegenomen tijdens deze oorlog, door al het geweld en de extra beperkingen die ze opgelegd hebben gekregen sinds 7 oktober.

Een groot gedeelte van de Palestijnen is Moslim en die houden er sowieso andere levensregels en wetten op na dan de wetten van God.

 

Maar bedenk wel: Als deze mensen in een ander land en in een andere situatie geboren waren, dan hadden ze andere standpunten en ervaringen gehad. Als wij in Gaza geboren zouden zijn, dan zouden wij ook andere standpunten en kansen hebben gehad dan dat we nu hebben. God is een God van ‘tweede kansen’; ook deze mensen in Gaza heeft Hij lief en Hij gunt hen een ander leven en een nieuwe kans. Jezus kwam juist om de verlorenen te redden, niet voor de mensen die het allemaal al zo goed voor elkaar (denken te) hebben.

 

Hoe kijkt God tegen Israël aan wat deze oorlog betreft?

De gruwelijke acties van Hamas op 7 oktober 2023 zal God sowieso veroordelen.

 

Zoals de Palestijnen vanuit huis vaak haat en negativiteit meekrijgen tegen Israël, zo leren veel kinderen in Israël dat ze bang moeten zijn voor de Palestijnen, dat deze ingeperkt moeten worden en onder de duim gehouden moeten worden. Het idee dat Palestijnen tweederangs burgers zijn wordt (wellicht vaak onbewust) breed gedragen.

De dramatische Hamasactie van 7 oktober bevestigde de Israëli’s weer in deze mening en er wordt niet veel bij stilgestaan dat juist ook hun eigen standpunt en houding een medeoorzaak is voor de haat en het wantrouwen onder Palestijnen jegens Israël. Het is een hele ingewikkelde situatie.

 

Ook Israël doet op dit moment veel dingen waarvan Jezus ons heeft geleerd dat we dat niet mogen doen. Ze willen wellicht niets van Jezus weten, maar ook in het Oude Testament staan genoeg aanwijzingen van God voor Israël om niet op eigen houtje een gewelddadige strijd tegen de vijand aan te gaan, maar om God de strijd te laten voeren. Daarnaast is Jezus in eerste instantie juist naar de aarde gekomen voor de Joden en gelden Zijn leefregels dus juist ook voor hen, al willen ze daar niets van weten…

Israël gebruikt (veel) geweld en spierballentaal om het veiligheidsgevoel weer terug te proberen te krijgen. God is tegen geweld, tegen het doden van mensen en tegen het vergelden van kwaad met kwaad, maar Israël doet dit nu allemaal wel. Ze doden (onschuldige en schuldige) mensen, vergelden kwaad met kwaad door de huidige vernietiging van Gaza, zorgen juist dat mensen in grote noden terecht komen (honger, dorst, dakloosheid, ziekten) en belemmeren de hulpverlening richting deze mensen (al ontkennen ze dat, maar de praktijk laat anders zien). En bovenal: de beleidsmakers laten God niet bepalen hoe deze strijd gevoerd moet worden. Ze vertrouwen niet op God, maar op hun eigen kracht en laten Hem de strijd niet voeren.

 

Nu kun je zeggen dat Israël Jezus niet kent en dus ook Zijn liefde niet kent en hier niet uit kan leven. Dat is waar, zij leven nog in het Oude Testament waarin men ‘oog om oog, tand om tand’ leefde.

Maar.... om over na te denken:

  • Kunnen wij als christenen dat onchristelijke gedrag dan wel zomaar klakkeloos ondersteunen en goedkeuren?
  • Veel christenen gaan ‘blind’ achter Israël staan. Kan dat wel als zij niet naar Gods wil leven?
  • Zou Jezus dit gedrag goedkeuren als Hij nu in Gaza of in Israël rond zou lopen?

 

Aan beide kanten zijn er goede en slechte dingen

Wie eerlijk durft te kijken naar Israël en de Palestijnen, ziet dat er aan beide kanten mooie dingen en slechte dingen zijn. Er gebeuren hier aan beide kanten dingen die echt niet goed zijn en die ook God absoluut niet goed zal keuren.

Beide kanten hebben wat dat betreft ook hun eigen waarheden: hun eigen verleden -geschiedenis- met hun eigen ervaringen. De Israëli’s leven met de waarheden en ervaringen van hun verleden en de Palestijnen met die van die van hen. En aan beide kanten zijn deze waarheden pijnlijk en traumatisch. Soms kunnen er blijkbaar meerdere waarheden naast elkaar bestaan. Dit zijn wel echte waarheden, maar toch ook halve waarheden, omdat ze de andere kant ervan niet kennen of ontkennen. Maar de andere kant bestaat ook, daar leeft de tegenstander juist mee…

 

Maar dat geldt net zo goed voor ons in Nederland, al leven we op dit moment gelukkig niet in een oorlogssituatie. Ook in Nederland gebeuren veel slechte, zondige en goddeloze dingen. 

En als je zegt dat dat dan aan de regering of aan andere oorzaken buiten jezelf ligt: dat geldt dat net zo goed voor de Israëli’s en de Palestijnen. De wereld is nu eenmaal vol zonden en slechtheid. En daar moeten we als christenen tussen leren leven, door ondertussen dicht bij God te leven en onze naasten (alle zondaren) lief te hebben, in Nederland en in het Heilige Land. Door ons niet steeds te focussen op wat er allemaal slecht is, maar ons te richten op het doen van het goede.

Het Israëlische en het Palestijnse volk zijn twee -door het heden én het verleden- getraumatiseerde bevolkingsgroepen die moeten proberen samen te leven in één land. Beide groepen kampen met angst, pijn, rouw, wantrouwen, bitterheid en haat. Beide groepen doen zichzelf en de ander tekort door de manier waarop ze op elkaar reageren en door hoe ze elkaar hebben leren haten, maar door de wonden, de pijn en de rouw kunnen ze daar zelf nog niet overheen kijken. Nu tijdens deze oorlog al helemaal niet, iedereen leeft met een soort ‘kokervisie’.

De wonden aan beide kanten zijn enorm groot. Iedere Israëli en iedere Palestijn heeft inmiddels al minstens één familielid of goede bekende verloren in deze oorlog. Iedereen is emotioneel intensief bij deze oorlog betrokken en heeft een pijnlijke wond in de ziel opgelopen. Zolang er geen rust en ruimte is voor genezing (en verzoening), is er aan beide kanten nog geen mogelijkheid om het leed en de echte mensen aan de andere kant van het conflict te zien en te begrijpen.

 

Hoe kunnen we hier als christenen mee omgaan?

Voor Israël:

Veel christenen in de wereld staan vierkant achter Israël. Ze hebben vaak in de kerk geleerd om achter Israël te staan en Israël (als zijnde Gods volk) te steunen. Daarbij worden ze vaak verleid om als gevolg daarvan de Palestijnen te haten, of hen in ieder geval als gevaarlijk, ongewenst en minderwaardig te zien.

Een ander gevolg van het unaniem achter Israël gaan staan, is dat veel christenen denken dat dat ook betekent dat je dus achter het beleid van de Israëlische overheid moet gaan staan, al is dat beleid vaak zeer in strijd met de christelijke normen en waarden die Jezus ons leerde.

 

Op dit moment raken veel van deze ‘voor Israël’ christenen verward door de huidige Gaza-oorlog: nu er zoveel onschuldige burgerdoden vallen in Gaza door Israëlisch geweld en de humanitaire noden in Gaza hierdoor schrikbarend hoog zijn, wordt het lastiger om te denken dat dit Gods wil is. Anderen verharden juist in hun mening om helemaal achter Israël te gaan staan en praten het geweld goed met on-Bijbelse argumenten.

Enkele argumenten die veel worden gebruikt:

‘Maar Israël heeft toch het recht om zich te verdedigen?’

Verdedigen is prima, maar de vraag is op welke manier dat gebeurt. Volgens Jezus mag dat niet met geweld. Allereerst is dit kwaad met kwaad vergelden en dat is niet Bijbels. De vraag is verder of de huidige verdediging niet buiten proportie is. Israël is sowieso veel sterker dan Hamas. Door slecht Israëlisch bestuur (waardoor de waarschuwingen werden genegeerd) lieten ze zich overrompelen door de aanvallen van Hamas, maar sindsdien hebben ze overduidelijk de overhand en kan Hamas hen weinig aandoen, behalve dan dat Hamas het hele land als het ware nog in gijzeling houdt, doordat het nog zo'n 130 gijzelaars in handen heeft. Dat is natuurlijk een drama, maar volgens de Bijbel is agressief en excessief geweld niet de oplossing om dit drama goed aan te pakken. Gebed, vasten en overgave aan God wel.

‘Hamas veroorzaakt de hongersnood in Gaza, het is niet Israëls schuld’

Dit is een klein beetje waar en daardoor (nog g)een halve waarheid en een hele leugen. Hamas heeft deze oorlog uitgelokt en de reactie van Israël uitgelokt en is dus in een bepaalde mate mede schuldig aan de hongersnood en alle andere ellende daar. Maar Israël is echt helemaal zelf verantwoordelijk voor zijn eigen daden en voor de gevolgen daarvan. Als Israël de Gazastrook kapotschiet, veel mensen doodt, veel huizen vernietigt waardoor mensen dakloos worden, de mensen dwingt om te vluchten, levensmiddelen tegenhoudt die normaal gesproken (in niet-oorlogs-tijd) in grote getalen de Gazastrook binnenkomen (omdat er in Gaza zelf niet genoeg wordt geproduceerd) en ook de landbouwgrond, haven en oogsten in Gaza vernietigt (en onbereikbaar maakt), dan is dat wel degelijk door Israël gedaan en ook Israëls schuld en verantwoordelijkheid.

Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden, hoe graag we de schuld van onze fouten ook willen afschuiven op anderen. We kunnen zelf in elke situatie kiezen hoe we op deze situatie reageren, of we op een goede of slechte manier reageren en of we anderen wel of niet pijn doen met onze reactie. Daar zijn we dan ook persoonlijk verantwoordelijk voor. Voor landen geldt hetzelfde.

‘Als Hamas de wapens neerlegt is er vrede, als Israël de wapens neerlegt, worden ze vernietigt’.

Dat is zeer on-Bijbels. Israël zal nooit helemaal vernietigd worden. God zal daarvoor zorgen, dat is door de hele Bijbel heen te lezen. Maar God roept Israël wel, al in het Oude Testament, op Hem te vertrouwen en geen menselijk geweld te gebruiken. Toen de stam Juda na de Babylonische Ballingschap terugkwam en vijandschap van de Samaritanen ondervond en tegenstand bij de herbouw van de Tempel, zei God (via Zacharia) tegen Zerubbabel die het volk toen leidde: Dit is het woord des Heren tot Zerubbabel: niet door kracht noch geweld, maar door mijn Geest! zegt de Here der heerscharen’. Zacharia 4:6

Niet door kracht of geweld, maar door Gods Geest!

Dat is al in het Oude Testament steeds de lijn geweest: niet door menselijke kracht en geweld liet God Israël overwinnen, maar door Gods Geest, door Gods wonderen. Vaak hoefde Israël/ Juda niet eens de strijd aan te gaan, omdat God de tegenstanders zelf vernietigde of uitschakelde (denk aan de uittocht uit Egypte, de doortocht door de Rode Zee, Gideon, Hizkia, Josafat etc). Dat is de manier waarop God Israël ook nu wil leiden en beschermen tegen de vijanden, als ze maar op Hem zouden vertrouwen, Hem massaal zouden zoeken en hun eigen trots aan de kant zouden zetten.

 

Let op:

  • Achter Israël staan, hoeft dus niet te betekenen dat je ook achter het regeringsbeleid staat en zeker ook niet dat je de Palestijnen mag haten of als minderwaardig mag zien. Toets je mening en standpunten of deze wel echt christelijk/ Bijbels zijn.
  • Achter Israël gaan staan betekent dan meer:
    • Dat je er achter staat, dat het Joodse volk een eigen plek/ land heeft waar het veilig kan leven.
    • Dat je gelooft dat het Gods volk is en dat God een plan met hen heeft.
    • Dat het recht op veiligheid heeft.
    • Dat aanvallen van terroristen niet worden goedgekeurd maar tegengegaan.
    • Dat antisemitisme moet worden tegengegaan.
  • En het betekent ook dat jij zelf je geestelijk wapent en bidt. Bid voor Gods bescherming, liefde en voor het openen van de ogen voor iedereen in het land voor wie God is. En bid dat God ook jou de ogen opent hoe jij hierin een rol kunt spelen. Daar hoort bij dat je zelf persoonlijk de Bijbel gaat lezen om te weten wat Gods wil is en om Hem beter te leren kennen.

 

Voor de Palestijnen:

Andere christenen zijn juist voor de Palestijnen, ze zien in dat de Palestijnen al vele jaren te lijden hebben onder het Israëlische beleid, dat ze worden begrensd, onderdrukt en als tweederangs burgers worden behandeld.

Zij nemen de woorden van Jezus ter harte om op te komen voor de onderdrukten en dat ze moeten opkomen voor onrecht, waardoor het gevaar bestaat dat ze totaal achter de Palestijnen gaan staan met het risico dat ze Israël gaan haten.

Ze zien in dat de gewone Palestijn ook te lijden heeft onder Hamas (een duidelijk terroristische organisatie) en de Gazanen nu dus dubbel te lijden hebben onder Hamas en onder het geweld vanuit Israël.

Let op:

  • Achter de Palestijnen gaan staan betekent niet dat je Israël mag gaan haten.
  • Opkomen voor de Palestijnen staat niet gelijk aan het meegaan in het gedachtengoed dat Israël ‘From the river to the sea’ bevrijd moet worden en dat dus de Palestijnen het land mogen hebben en Israël weer verdreven moet worden.
  • Als christen kun je niet achter haat en terrorisme gaan staan.
  • Het is wel goed en Bijbels dat je opkomt voor het onrecht en geweld dat hen wordt aangedaan, niet alleen nu tijdens deze oorlog maar al veel langer. Dat je gaat begrijpen waarom er zoveel haat en boosheid is.
  • Dat je bidt voor de Palestijnen én voor Israël. Dat God vrede geeft en de weg wijst en ook dat Hij jou de ogen wil openen om te kunnen zien wat er echt gebeurt in de regio en waar jij wellicht een rol kunt spelen. Vraag Hem of Hij jou laat zien wat jij kunt betekenen, door gebed en Bijbellezen.

Onze strijd is geen strijd tegen mensen: Hamas met geweld vernietigen is de oplossing niet

Efeziërs 6: 12-13 Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, en goed voorbereid stand te kunnen houden’.

 

Als we geloven dat de strijd rondom Jeruzalem en Israël een geestelijke strijd is, dan moeten we ook beseffen dat het dus eigenlijk helemaal geen strijd tegen mensen is. Het is een strijd tegen kwade geesten, tegen Satan en zijn demonen.

Satan gebruikt wel mensen voor deze strijd, maar die zijn wat dat betreft eigenlijk ook zijn slachtoffers. Want Satan haat mensen: of ze nu voor hem werken of tegen hem. Hij haat alle mensen omdat God hen heeft geschapen en omdat God van hen houdt, daarom probeert hij de mensen en de hele mensheid kapot te krijgen. De mensen die hij gebruikt, zal hij daarna zeker ook pijn doen en verwerpen.

Een eeuwig leven in vrede met God zal hij ze zeker nooit kunnen geven en zelf heeft hij niets positiefs te bieden, alleen waanbeelden van de hemel vol maagden voor Islamitische martelaren...

 

We kunnen wel denken dat Israël vrij en veilig is als Hamas, Hezbollah en andere terroristische clubs zijn uitgeschakeld, maar dat is niet zo. Israël zelf lijkt dat te denken en probeert nu allereerst Hamas te vernietigen, daarna is waarschijnlijk Hezbollah aan de beurt. Veel christenen steunen Israël daarin en ze lijken te denken dat dit de juiste weg is.

Maar weinigen beseffen dat deze strijd niet 'tegen vlees en bloed is'. Mocht het Israël al lukken om Hamas grotendeels uit te roeien; Satan blijft bestaan en die vindt wel weer nieuwe mensen die hij voor zijn haat-karretje kan spannen om een nieuwe vijand van Israël te worden.

We moeten Satan weerstaan; de geestelijke strijd moet gestreden worden en wij als christenen moeten eindelijk gaan beseffen wat dat inhoudt en hoe we deze strijd moeten voeren én hoe we ons moeten wapenen.

 

Wat dat betreft is er ook nog steeds hoop voor Hamasleden dat ze God zullen ontmoeten, net zoals er hoop is voor de Joden die Hem nog niet echt kennen. Dat ze Hem leren kennen en zich zullen bekeren. Ze hebben ons gebed nodig en onze liefde.

Paulus was ook een terrorist (hij vervolgde de christenen), maar hij werd een groot getuige van God, nadat God aan hem verscheen. Tass Saada (zie boekentips) was een terrorist (hij vocht tegen Israël) en werd ook een getuige van God nadat God aan hem verscheen. De Hamas terroristen zijn mensen die door pijn, haat en ophitsing meegetrokken worden in de strijd, maar ook voor hen is er hoop!

Net als bij Paulus en Tass Saada, komen de meeste moslims die tot geloof komen, tot geloof doordat ze dromen en visioenen van God krijgen. Daar mogen we dan ook om bidden: dat God de moslims massaal wil aanspreken door dromen en visioenen en juist ook de Hamas-leden en andere terroristen op deze manier wil gaan aanraken met Zijn liefde en aanwezigheid.

Kun je als christen nooit achter het doden van andere mensen staan?

Dit is een lastige vraag. Dietrich Bonhoeffer, een Duitse theoloog en verzetsstrijder, worstelde ook met deze vraag. Hij kwam uit Berlijn en zag tijdens de Tweede wereldoorlog wat de Duitsers -onder leiding van Adolf Hitler- de andere Europeanen aandeden en hoe de Joden (en sommige andere groepen) werden vervolgd en uitgemoord. Als christen was hij een pacifist en wilde hij het leger niet in, maar hij kon ook niet aanzien dat Duitsland doorging met deze vernietiging. Bonhoeffer probeerde op allerlei manieren – met name via de kerk- de oorlog tegen te gaan en besloot uiteindelijk ook dat hij als christen zich wel kon aansluiten bij het verzet en bij een groep die aanslagen tegen Hitler voorbereidde. Een bekende uitspraak van hem is: ‘We moeten niet slechts de gewonden verzorgen die onder de wielen van het onrecht zijn gekomen, we moeten een stok tussen die wielen steken.'

Daarmee bedoelde hij dat je als christen de plicht hebt om het onrecht stil te zetten als je dat ziet gebeuren. Als er geen andere uitweg is, moet dat met geweld. Daarbij ging Bonhoeffer er altijd vanuit dat hij zelf gedood zou kunnen worden, omdat hij meewerkte aan de dood van Hitler, omdat in de Bijbel staat dat ‘degene die het zwaard opneemt, door het zwaard gedood zal worden’.

Bij de plannen voor aanslagen richtte men zich overigens niet op alle nazi's of op alle slechte leiders, maar alleen op Hitler. Uiteindelijk mislukten de aanslagen op Hitler, maar Bonhoeffer werd wel opgepakt en vlak voor het einde van de oorlog gedood (opgehangen) op bevel van Hitler. (Bonhoeffer gedood voor zijn verzet tegen Hitler).

 

Anne van der Bijl (de ‘Bijbelsmokkelaar’) dacht ook over deze vraag na. Hij schrijft dat we in hele zeldzame gevallen mogen bidden voor de dood van mensen die hun ziel aan Satan hebben verkocht. Het gaat echt om een sporadische uitzondering en hij hoopt allereerst dat mensen die in actieve dienst van de duivel zijn, veel kansen krijgen om zich te bekeren. Maar als ze dat niet doen en te verhard zijn om te veranderen, dan kan er een moment komen dat we God met recht kunnen vragen om de dood van gewetenloze moordenaars en vervolgers van onschuldige mensen. Daarbij heeft Anne het dus over bidden om de dood van deze mensen, niet over zelf een wapen ter hand te nemen om deze personen te doden.

 

Lees hier verder: Hoe gebruik je de geestelijke wapenrusting in de geestelijke strijd om Jeruzalem/ Israël?