Jeruzalem; bolwerk van Geestelijke strijd

Wanneer je als christen in Jeruzalem gaat wonen, loop je al snel vast in geestelijke strijd.

Christenen die alleen ‘in naam’ christen zijn en er geen praktische invulling aan geven, hebben hier niet zoveel last van (die zijn geen dreiging voor Satan), maar christenen die echt actief met God proberen te leven, hebben er des te meer last van. Er komen dan vanzelf zaken en problemen op je pad, die je proberen af te remmen in je dagelijkse relatie met God.

 

Dit zijn vaak problemen en gebeurtenissen die ervoor proberen te zorgen dat je wordt afgeleid van je focus op God, dingen die je energie, tijd en motivatie opslokken en je proberen te remmen om tot zegen te kunnen zijn hier. Ook kunnen het mensen en organisaties zijn die je proberen te verleiden tot een niet-Bijbelse houding en niet-Bijbelse standpunten, zodat je geloof zwakker en ongerichter wordt.

 

Voorbeelden van deze geestelijke strijd voor christenen hier in Jeruzalem:

• Tegenwerking van andere christenen (hier of in je thuisland) die vinden dat je op een, in hun ogen, niet juiste manier omgaat met het Israëlisch-Palestijnse conflict, waardoor je de neiging krijgt om je steeds te gaan verdedigen, er onenigheid ontstaat, je mensen gaat ontlopen of dat je daardoor met name op dit conflict gericht blijft en niet op het geven van hoop en liefde aan de mensen om je heen.

 

• Of juist het tegenovergestelde hiervan: dat andere christenen (hier of in je thuisland) je zo stimuleren en bevestigen in het kiezen van een kant in het conflict, dat je daardoor voor de andere partij geen aandacht en liefde meer hebt, maar wordt meegesleept in het wantrouwen en de haat tegenover dan wel de Palestijnen, dan wel de Israëli’s.

 

• Er is een groot gebrek aan eenheid en samenwerking onder de (relatief weinige) christenen die hier wonen (±2% van de bevolking). De gemeenten zijn meestal klein en met een zeer specifieke doelgroep/invulling (Russisch Orthodox, Grieks Orthodox, Oosters Orthodox, Ethiopisch Orthodox, Armeens, Rooms Katholiek (in diverse talen), Evangelisch, Luthers (in Arabisch, Duits of Engels), Anglicaans (in Engels, Arabisch of Hebreeuws), Messiaans etc) en ze bestaan vaak voornamelijk uit Palestijnse christenen, expats óf Messiaanse Joden, dit mengt nauwelijks. Er is weinig begrip en liefde tussen de verschillende stromingen, wat teleurstelling, twijfel en aansluitingsproblemen kan geven. Soms veroordelen ze elkaar, doordat er verschillende visies, standpunten en levenswijzen zijn. Dat gebeurt natuurlijk ook tussen verschillende kerkelijke stromingen in Nederland en is niet goed. Gebrek aan eenheid, zeker als de christenen al sterk in de minderheid zijn, werkt demotiverend en kan je eigen geestelijke groei ernstig remmen.

 

• Sterke tegenwerking of obstakels op bureaucratisch gebied, zodat je daar veel tijd en energie in moet stoppen en steeds meer gefrustreerd raakt en vastloopt.

 

• Gezondheidsproblemen, bij jezelf of in je gezin, waar al je energie in gaat zitten en die je volledig afmatten, zodat je daar vooral op gefocust bent en je geen energie en oog meer hebt voor de mensen om je heen.

 

• En natuurlijk zijn er vele andere vormen van geestelijke strijd die hier op je pad kunnen komen.

 

Christelijke toeristen en mensen die hier tijdelijk verblijven, merken er meestal weinig van. Ze ervaren gelukkig vaak juist een opleving in hun geloof, omdat ze even weg zijn van huis en zich kunnen focussen op God en het geloof. Ze leven vaak in hun eigen christelijke bubbel, bezoeken met name de ‘Heilige’ plaatsen en hebben weinig contact met de lokale bevolking hier.

 

Het is een zegen dat er (normaal gesproken, nu even niet door de oorlog) veel christelijke toeristen hierheen komen en ze zouden ook nog veel meer tot zegen kunnen zijn als ze meer contact zouden zoeken met de christelijke bevolking hier: om te luisteren, hen te bemoedigen, voor hen te bidden en later ook contact met hen te houden. Vooral de Palestijnse christenen worden vaak vergeten door hun christelijke broeders en zusters in de rest van de wereld, terwijl er voor de (grotendeels onchristelijke) Joodse bevolking van het land juist vaak wel veel liefde en aandacht is. Dat is best ingewikkeld en pijnlijk. .

Jeruzalem; door God uitgekozen stad

Jeruzalem is door God uitgekozen: Het is de door God gekozen plek waar mensen aan Hem mochten offeren tot vergeving van hun zonden, de stad van God.  

 

God testte Abrahams geloof door hem te vragen om op deze plek Izaäk te offeren, waarna Hij zelf voorzag in een offer-ram (Genesis 22:1-14).

God wees David, via de profeet Gad, deze plek aan om Hem te offeren, op de dorsvloer van Arauna, nadat het volk gestraft was, omdat David had gezondigd (2 Sam. 24: 16-18). Op deze zelfde plek werd vervolgens Gods Tempel gebouwd door Davids zoon Salomo: de plek waar God onder Zijn volk woonde.

 

In ditzelfde Jeruzalem werd Jezus als baby toegewijd aan God, terwijl er duiven voor Hem werden geofferd in de Tempel. Hier liep Jezus rond, gaf Hij onderwijs en bezocht Hij de Tempel.

Hier in Jeruzalem stierf Jezus als het ultieme offerlam om alle zonden van de mensen te verzoenen en om zo de vrede tussen God en mens te herstellen. Op de derde dag na Zijn dood stond Jezus in ditzelfde Jeruzalem weer op uit de dood en 40 dagen later ging Hij vanaf de Olijfberg bij Jeruzalem terug naar de hemel.  

 

De betekenis van het woord ‘Jeruzalem’

Shalem is het Hebreeuwse woord voor heelheid, compleetheid, volledigheid, Shalom betekent vrede.

Jeru komt van Jireh en betekent ‘ze zullen zien’, ‘zal voorzien’ of ‘ze zullen het ontzag voelen’. Samen betekent de naam dus iets in de strekking van ‘De heelheid zien’, ‘Zullen het ontzag voelen van de volledigheid’, ‘Zal voorzien in vrede’.

Jeruzalem is de stad van de vrede, de heelheid, de volledigheid.

 

God heeft Jeruzalem al duizenden jaren geleden uitgekozen als Zijn stad, als de stad waar Hij plannen mee had en waar Hij nog steeds plannen mee heeft. Volgens de Bijbel zal de Messias (wij christenen geloven dat dit Jezus Christus is) in Jeruzalem op de Olijfberg terugkeren. Hij zal regeren vanuit Jeruzalem en de echte vrede (shalom) brengen.

 

Op dit moment is Jeruzalem geen stad van vrede, maar een bolwerk van demonische activiteiten:

Op dit moment is Jeruzalem niet de stad van de vrede. Het is een stad vol van conflicten, haat, wantrouwen en strijd. Satan, de tegenstander van God en de tegenstander van de mensen, wil zich verheffen boven God en probeert om alles wat belangrijk is voor God kapot te maken (zie ‘geestelijke strijd’).

 

Jeruzalem is momenteel wel een stad vol religie -vol vormen, rituelen en tradities-, maar er is weinig écht van God te zien en er is weinig echte relatie met God. Veel rituelen en tradities (in zowel het Jodendom, christendom als in de Islam) symboliseren wel iets van het geloof, maar gaan niet de diepte in. Het raakt het hart niet op een manier dat men zich bekeert en helemaal naar Gods wil gaat leven. De (zelfopofferende en nederige) liefde die Jezus ons leerde is hier vaak ver te zoeken. 

 

Omdat Jeruzalem voor God belangrijk is, is Jeruzalem voor Satan ook erg belangrijk. Satan probeert de mensen hier te beïnvloeden om voor hem te kiezen en niet voor God. Hij probeert om alles wat aan God toebehoort hier (dus ook de christenen die Hem echt willen dienen en een relatie met Hem hebben én de Joden) kapot te maken of in ieder geval van een echte relatie met God af te leiden. Hij verdraait Gods boodschap op zo'n manier, dat mensen denken dat ze goed bezig zijn in het volgen van God (via rituelen, tradities, wetten enzovoort), maar dat ze ondertussen zoveel aandacht geven aan randzaken, waardoor ze aan Gods echte boodschap voorbij gaan. Dat doet Satan in de hele wereld, maar vooral hier in Jeruzalem.

 

Satan weet dat het Gods plan is dat de Messias zal gaan regeren vanaf de tempelberg en hij wil in de plaats van de Messias hier zelf gaan regeren. Dat zal hem mogelijk in de nabije toekomst ook gaan lukken, in de vorm van de Antichrist die vanaf de tempelberg gaat heersen.

 

God heeft niet alleen de stad Jeruzalem uitgekozen als Zijn stad, maar ook het volk Israël als Zijn volk en het land Israël als hun land. Volgens de Bijbel zal het in de toekomst, op Gods tijd, weer echt hun land worden. Dan zullen de Joden in liefde en respect samenleven met de niet-Joden in het land en niet in conflict en vijandschap zoals dat nu gebeurt. In dit land zullen de Joden dus in vrede samenleven met de vreemdelingen in hun midden (Ezechiël 47:21-23). Dat zal op Gods tijd en manier ook gaan gebeuren, maar er moet eerst nog veel gebeuren voordat de Joden gaan begrijpen dat ze het land moeten delen met de vreemdelingen (niet-Joden).

 

Een groot deel van het Israëlische volk wil nog niets met God te maken hebben en een groot deel van de Joden die wel iets met God te maken willen hebben (zoals de (ultra)orthodoxe joden), is nog verblind voor wie Hij echt is. Maar God heeft nog steeds een plan met Israël en Hij zal Zijn beloften aan Abraham en David nakomen; dat Israël voor eeuwig Zijn volk zal zijn en het land dan voor altijd voor hen zal zijn. God gaat grote wonderen doen onder Zijn volk en in Zijn stad. (Lukas 1:32-33) Maar tot die tijd is er nog veel pijn, ellende en tegenwerking van Satan en zijn demonen. Wereldwijd, maar juist ook hier in Israël en Jeruzalem.

 

Er komt een periode van valse vrede

De hele wereld verlangt naar vrede, maar vooral de Joden verlangen naar vrede. Ze hebben veel ellende meegemaakt tijdens hun verstrooiing over de aarde sinds 70 na Christus, met als dieptepunt de Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog. Altijd en overal speelt het antisemitisme weer op en ervaren ze een dreiging. Sinds ze in 1948 in Israël mochten gaan wonen en een eigen land hebben, voelen ze zich hier veiliger. Ze hebben het land goed beveiligd en dachten hier veilig en onoverwinnelijk te zijn, tot ze kort geleden, op 7 oktober 2023, totaal werden overvallen door de wrede en gruwelijke aanslagen van Hamas. Het gevoel van veiligheid was ineens weg en de trauma’s uit het verleden kwamen weer omhoog. Angst, pijn, rouw, bitterheid, wraakgevoelens en onmacht spelen op, de echte vrede is ver weg.

 

Satan weet dat als geen ander. Hij is de grote vijand van de Joden, maar doet zich voor als hun vriend en probeert hen bij God vandaan te houden door hen te verblinden voor Gods echte boodschap, net zoals hij dat bij de christenen probeert en bij alle andere mensen op aarde.

Satan weet dat de Joden verlangen naar vrede en naar een nieuwe tempel om JHWH te eren en aan Hem te offeren. En hij weet dat ze vooral verlangen naar de Messias. Satan is een wolf in schaapskleren, hij doet zich voor als een engel van het licht, zoals er in de Bijbel staat. Hij is een kei in zich vermommen en hij is een al eeuwenlang getrainde leugenaar en verleider.

 

In de Bijbel wordt er gewaarschuwd dat er in het eind der tijden een valse vrede zal komen voor Israël en de omliggende landen. (Daniel 8: 23-25, Daniel 9: 27, 1 Thess. 5: 2-3) Mogelijk komt er iemand die het conflict tussen Israël en de Palestijnen oplost, die vrede geeft in het Midden Oosten en die zorgt voor de herbouw van de Joodse tempel op de tempelberg. Deze persoon zal gezien worden als de Messias door de Joden, door de Moslims (ook zij verwachten de Messias), door de rest van de wereld en als het hem lukt ook door de christenen. Dit is de Antichrist, de valse Messias: de door Satan aangestuurde leider die valse vrede gaat brengen. En als we nu naar de huidige gebeurtenissen kijken in en rondom Israël, zal dit best eens op zeer korte termijn kunnen gaan gebeuren.

Waarom grijpt God nog niet in met betrekking tot Jeruzalem?

‘En zij zullen vallen door de scherpte van het zwaard en in gevangenschap weggevoerd worden onder alle heidenen. En Jeruzalem zal door de heidenen vertrapt worden, totdat de tijden van de heidenen vervuld zullen zijn.’ Lukas 21: 24

 

Jezus zei tijdens Zijn eindtijdrede dat Jeruzalem door de heidenen vertrapt zal worden totdat de tijden van de heidenen vervuld zullen zijn. Al bijna 2000 jaar wordt Jeruzalem door de heidenen (= niet-Joden) beheerst.

 

Wat is de tijd van de heidenen?

Hiervoor worden twee verschillende mogelijke tijdperioden genoemd in de Bijbel:

Optie 1: De periode vanaf de Babylonische ballingschap tot de (weder)komst van de Messias. Dit denkt men naar aanleiding van de droom van Nebukadnezar over het beeld dat de verschillende wereldrijken liet zien die zouden gaan heersen. Deze rijken zouden ook gaan heersen over Israël/ Jeruzalem en pas als de Messias komt, om echte vrede te brengen, zal deze periode met heidense rijken voorbij zijn. Dan zal de steen (de Messias) het beeld en dus de heidense overheersing vernietigen. (Daniel 2: 24-45)

Optie 2: Vanaf de tijd van Jezus, toen de Joden Hem verwierpen als de Messias. De Joden werden ervoor gestraft, Jeruzalem werd verwoest en de Joden werden verdreven uit de stad en verspreid over de hele wereld. Omdat de (meeste) Joden het evangelie niet wilden aannemen, werd het evangelie aan de heidenen verkondigd, waar men het wel wilde aannemen.

Israël als zegen voor de heidense volken:

Israël zou een zegen moeten zijn voor de rest van de wereld. Dat is tot nu toe ook zo, maar dan op een andere manier dan je zou verwachten: Paulus zegt hierover dat Israël door hun overtreding tot zegen is voor de heidenen. Omdat ze het evangelie niet wilden aannemen, is het van hen afgenomen en aan de heidenen gegeven. Totdat de tijd van de heidenen vol zal zijn, dan zal Israël gered worden.

Israël is Gods vijand geworden, zodat wij het evangelie konden horen. (Romeinen 11: 11-12, 25-28) 

En ondertussen houdt God nog steeds van Zijn volk Israël en heeft Hij hen niet verstoten, maar zal Hij hen redden. (Romeinen 11: 1-2)